Ons plan is om minimaal een week in Byron Bay te gaan zitten, volgens velen een geweldig leuke populaire badplaats met een heuse hippiecultuur en een relaxte sfeer. We komen maandag al vroeg aan in Byron Bay en we hebben dus tijd genoeg om een leuke accomodatie te zoeken. We rijden langs het toeristenbureau, nemen wat folders mee en gaan lekker lunchen op een van de vele terrasjes. De sfeer is inderdaad erg goed en het stikt van de oude VW-busjes -al dan niet bont beschilderd- en stoere pick-ups met surfplanken achterin. Op straat zie je een mengeling van overjarige hippies, backpackers en coole surfboys en -girls. Wij passen daar dus prima tussen.

Het valt nog niet mee om iets leuks en betaalbaars te vinden, zelfs niet voor een week, alles is hartstikke duur! Uiteindelijk boeken we drie dagen in een appartement met groot terras in een leegstaande villa met tropische tuin op een toplocatie een stukje buiten het drukke centrum, vlakbij de meest oostelijk gelegen vuurtoren van Australie en op loopafstand van een prachtig klein baaitje. Ik weet het, het klinkt geweldig natuurlijk, maar pas op, als oud-makelaar schud ik dit soort positieve, lyrische teksten uit mijn mouw alsof het niets is. De werkelijkheid was helaas iets minder top; een hoop vergane glorie, laten we het daar maar op houden. De slaapkamers waren gelukkig schoon en netjes maar om er een week te zitten...

Het is inmiddels weer heel warm geworden dus wij gaan snel nog even naar het strand en we eten 's avonds in een heerlijk restaurant vlakbij ons huisje. De volgende dag ga ik boodschappen doen en langs de pedicure voor een (noodzakelijke!) behandeling en kom als herboren terug, heerlijk! Ik heb bodyboards voor de kinderen gekocht -onmisbaar hier!- en ze zijn dolgelukkig. Als echte surfers springen ze in de golven en proberen keer op keer mee te glijden. Het is echt een supermooie baai met heel fijn schoon zand, behoorlijk hoge golven en dus veel surfers. Bella en Roemer zijn de hele dag in de ruige branding aan het dollen of bouwen zandkastelen met Tom. Op een ochtend als we wakker worden besluiten we de wandeling naar de vuurtoren te maken die iets langer uitvalt dan we hadden voorzien. Het is een mooie wandeling maar onze kleinste telg begint tegenwoordig al te piepen bij het woord wandeling dus dat was weer een hele onderneming om het gezellig te houden. Nouja, wij hebben tenminste weer een beetje bewogen dus 's middags kunnen we weer naar het strand!

Donderdag gaan we op zoek naar een andere locatie, dit is echt genoeg geweest. Nu maar echt wat verder uit het dorp, een cottage in de vrije natuur. Het is een eenvoudig houten huisje met veranda en twee slaapkamers . Er zijn kippen van de eigenaar die de kinderen mogen voeren en waar ze eieren mogen rapen en een zestal jonge gecastreerde stiertjes die zich na enig geduld toch laten zien en voeren. Een grotere tegenstelling kun je je bijna niet voorstellen maarja, we willen ze van alles wat meegeven! Donderdag zijn we nog naar een ander plaatsje en strandje geweest en die avond begint het te miezeren. Het blijft drie lange dagen miezeren. Verkassen heeft geen zin want het regent in de wijde omgeving! De temperatuur is gelukkig goed en zo nu en dan is het een paar uurtjes droog dus we komen de dagen wel door. Zowel in het appartement als in het huisje is geen internet en om niet helemaal het gevoel te krijgen afgesloten te zijn van de rest van de wereld zoeken we toch elke middag wat reuring op in Byron Bay waar we lunchen, een film huren, internetten en over het prachtige lange regenachtige strand slenteren. Pogingen om de kinderen droog te houden zijn verspilde moeite; gierend van de lach rennen ze met natte kleren door de branding...