Wat een geweldige stad is dit, echt weer even een slag wereldser dan Melbourne! Als we in ons hotel zijn ingecheckt en de auto hebben ingeleverd wandelen we het centrum in en het bruist van de energie. Ik vind het een prachtige stad, er zijn heel veel imponerende historische gebouwen die zich uitstekend staande houden tussen de hemelshoge glazen gevels van de moderne kantoren en hotels. Er zijn heel veel mensen op straat die druk van het een naar het ander hollen maar er hangt een positieve vibe.

Als we bij de haven aankomen (Circular Quay) waar alle ferry's komen en gaan zien we het imponerende Opera House liggen en aan de andere kant de stalen contouren van de prachtige City Harbour Bridge. Wederom geeft de ligging aan zee een enorme boost aan de stad; het ligt eigenlijk aan een hele grote baai met tientallen inhammen, witte strandjes en haventjes waardoor je binnen no time ‘uit de stad' kunt zijn.

Vrijdag besluiten we de ferry naar Marly Beach te nemen. Na een half uurtje varen kom je aan in een leuk (wel toeristisch) plaatsje en laten we ons overhalen een paar fietsen te huren. Na een beetje doordrukken en 2 keer vallen gaat Bella toch weer op een eigen fiets en Roemer mag op de achterhangfiets wat hij natuurlijk geweldig vindt! Het fietsen stelt niet zoveel voor en ik krijg een lekke band dus we leveren ze maar weer gauw in. Er is een groot prachtig strand en we vermaken ons prima. Ondertussen heeft Tom contact gehad met David, een Australische collega waar we 's avonds mee afspreken. Van de ferry gaan wij in een keer door naar het restaurant waar we met David en zijn 12-jarige zoon Andrew eten.

De volgende dag moeten we eerst verhuizen want ons hotel zat volgeboekt door Mardi Gras, de jaarlijkse gay-parade van Australie (daar wilden we natuurlijk graag bij zijn!). Daarna gaan we weer op stap, naar het Powerhouse museum over allerlei technische uitvindingen gebruikt in en rondom Australie. En tevens, heel iets anders, onverwacht een echte eighties-tentoonstelling van Inxs tot Neighbours inclusief Jason Donovan en Kylie.... Zie je direct dat er nietzoveel wereldberoemds uit Australie komt....... Aan het eind van de middag hebben we in een park afgesproken met Melle (zat voor TMG in Sydney) en Mehrnaz en hun schattige baby Kenza van 4 maanden. We wurmen ons door de excentriek geklede feestgangers die op weg zijn naar de parade en eten wat samen in een restaurantje in hun buurt. Daarna drinken we nog wat bij Melle en Mehrnaz thuis, ze wonen erg leuk, een charmant huisje met een tuin zelfs! Dat zie je hier erg veel; straten met karakteristieke geschakelde huizen van begin 20^ste eeuw met smeedijzeren balkons aan de voorkant. Het is erg gezellig en de kinderen vinden vooral de twee poezen erg leuk!

Dan is het alweer zondag; ik wil graag naar de expositie van de fotografe Annie Leibovitz die hier nu is en trotseer de lange rij (handige dag zondag). Het valt gelukkig mee en de kinderen houden de rondgang net vol. Mooie expositie van foto's van haar uit de periode 1990-2005! 's Middags zijn we bij David en zijn vrouw Julie uitgenodigd en we gaan met de trein naar Noord Sydney. David heeft een blitse Audi cabrio waar de kinderen in mee mogen en vooral Roemer zit van oor tot oor te glunderen! Terwijl Julie de kinderen en hun hond meeneemt naar de speeltuin rijdt David ons rond in de buurt en vertelt van alles over het leven daar. Het is prachtig, heuvelachtig, enorm groen, grote vrijstaande huizen met veel ruimte. De scholen zijn veelal gescheiden dus ook zijn zoon zit op een Private Boys School. Het gigantische terrein voorziet werkelijk in alles; grote statige gebouwen, eigen sportvelden (echt alles!) en zelfs een eigen kerk. Kinderen dragen hier trouwens ook allemaal een uniform naar school wat op ons nogal ouderwets overkomt. En of gescheiden onderwijs nou zo'n voordeel is? Nouja, hier weten ze niet beter. Eenmaal thuis krijgt Tom een opfrislesje pingpongen van David en spelen de kinderen met speelgoed van Andrew.

Maandag is het supermooi weer en gaan we naar een van de mooiste stranden van Sydney, Bondi Beach. Het is ongeveer 20 min. rijden en dan kom je op een prachtig breed en bijna wit strand. De zee is behoorlijk heftig en er zijn ook hier weer veel surfers actief. De life-guards rijden continu heen en weer over het strand en roepen zo nu en dan iemand via de megafoon op bij de riffen vandaan te blijven. Overal staan waarschuwingsborden en de stroming in zee is inderdaad erg sterk. De kinderen rennen alleen maar rond in de branding en bouwen zandkastelen. Aan het eind van de middag eten we heerlijke tapas en valt Roemer ter plekke in slaap, helemaal uitgeput! Het was echt een heerlijke dag. Dinsdag wordt het hoog tijd weer verder te gaan, zo'n stad is niet te lang leuk met kleine kinderen. We halen onze gloednieuwe hagelwitte (...) Nissan op en rijden langs het Chinese consulaat. Op de terugweg vliegen we nl. via Shanghai en we hebben nog geen visa. Dat schijnt nogal streng te zijn dus we besluiten het toch maar aan te vragen. Dat duurt natuurlijk even allemaal en we moeten zelfs onze paspoorten achterlaten! Dan op weg naar de Blue Mountains en de wijnvelden van de Hunter Valley!