Tom gaat 's morgens met Roemer de auto halen (hij vindt hem erg stoer en heeft het gevoel dat hij hem zelf heeft uitgekozen; helaas zonder spoiler!) en Bella doet haar schoolwerk. Waarom een auto? Ach, dat is weer eens wat anders. Voorlopig even geen gecampeer voor ons. We ontbijten/lunchen nog in een hip tentje om de hoek van ons hotel en vertrekken richting de Great Ocean Road. Eigenlijk ligt het uit de route want we moeten omhoog richting Sydney en verder maar iedereen adviseert ons deze fantastische weg niet over te slaan. De Great Ocean Road begint ongeveer een uur ten westen van Melbourne en is ruim 200 km lang. Wij besluiten heen via de baai te rijden en dan met de ferry over te steken waardoor we terug via de andere kant kunnen. We rijden dus tot bijna het uiterste puntje van het sliertje schiereiland waar het dorpje Sorrento, een erg leuk en vlot plaatsje, ook erg geliefd als weekenduitstapje voor de inwoners van Melbourne. De kinderen kijken hun ogen uit als op de pier de verse vangst van een paar vissers voor hun voeten terechtkomt: een inktvis en (een emmer vol) krabben! Iemand tipt ons ook even aan de andere kant op het strand te gaan kijken, de oceaankant dus. Uiteraard volgen wij de raad op en lopen nietsvermoedend het ruige strand op. Onmiddelijk worden we (maar vooral Tom, die heeft iets onweerstaanbaars) aangevallen door grote vliegen, tientallen zwermen om ons heen! Toch surfen er mensen en zit een mevrouw op haar badlaken alsof er niets aan de hand is. Bij navraag blijkt dat iedereen zich helemaal inspuit tegen deze wat vroege ‘Marchfly'. Gauw weg daar en terug naar de rustige baai. We vinden een keurige B&B en ik haal wat brood, salade, worst en kaasjes als avondeten. Heerlijk weer even, lekker simpel.

De volgende dag is het stralend weer en gaan we even naar het strand. De ferry gaat elke twee uur en het is veel te mooi weer om te haasten. De zee is kraakhelder (maar wel weer koud helaas!) en de kinderen vermaken zich met het vangen van doorzichtige drolvormige (ja, sorry) ongevaarlijke kwalletjes. Later op de ferry zien we zelfs een paar dolfijnen! Als we aan de overkant zijn komen we na een paar dorpjes terecht in een cottage, een van houten boomstammetjes gemaakt huisje met alles erop en eraan met een leuk restaurantje erbij.

Vrijdag beginnen we dan aan de eigenlijke Great Ocean Road, een prachtige weg langs de ruige zuidkust van Australie. Onderweg kom je langs een paar kleine plaatsjes die geliefd zijn bij de inwoners van Melbourne als weekenduitstapje en waar de woeste rotsige kust tijdelijk plaatsmaakt voor een schilderachtig baaitje. Het hoogtepunt van de route zijn de Twelve Apostles; spectaculaire kalksteen rotsformaties in zee in allerlei vormen, kliffen, bogen en grotten. Het is echt heel erg mooi en ondanks dat we bewolkt weer hebben zijn de kleuren geweldig! We rijden door naar een klein kneuterig dorpje waar we in een appartementje slapen en besluiten de volgende dag het laatste staartje van de route te skippen en om te keren. We nemen de zelfde weg terug en komen onderweg een kangaroe tegen langs de kant! Voordat ik een foto kan nemen springt hij alweer weg. Even later slaan we bij Cape Otway af naar de meest zuidelijk gelegen vuurtoren uit 1848 en op de weg er naartoe zien we hem opeens: een slapende koala!! Wat een geweldig beest, echt zo schattig om te zien en. Ze zijn nogal lui van aard en slapen ong. 20 uur per dag. Geen stress dus... De kinderen vinden het ook geweldig, eindelijk wordt ons getuur in de eucalyptusbomen beloond! Intussen is er een stevige storm opgelaaid maar dat mag de pret bij de vuurtoren niet drukken: we worden bijna van de toren geblazen en Bella en Roemer gieren het uit! Gelukkig klaart de lucht al snel weer op en komt de zon door, we eten een late lunch in Lorne en genieten van de zon terwijl de kinderen zich uitleven in de plaatselijke speeltuin. Het stikt van de accomodaties maar als ik ‘even' een hotelletje ga zoeken blijkt al snel dat alles volgeboekt zit (bruiloften, weekend etc)! Daar hadden we niet op gerekend. Dan maar een frietje voor on-the-road en rijden maar. Uiteindelijk rijden we door tot de houten cottages waar we twee dagen geleden ook waren. De kinderen leggen we slapend en wel in hun schone bedjes en wij kruipen er ook in. Drukke dag!