Zondag 16 januari regent het pijpestelen als we wakker worden dus we besteden de ochtend aan het nogmaals proberen de teksten en foto's te uploaden. Door de haperende en trage internetverbinding wil dat niet echt vlotten, grrr. Wat een weer! In de regen legen en vullen we de camper en rijden we richting de plaats Franz Josef waar een indrukwekkende gletsjer uit de Zuidelijke Alpen afdaalt naar zee. Bijzonder is dat de gletsjers hier heel dichtbij het regenwoud komen.

Het dorpje doet ons erg denken aan een verlopen skioord in de regen. Er zijn alleen wat typische toeristenwinkels, toertochtaanbieders in alle soorten en een paar restaurantjes. We informeren naar de mogelijkheden om de gletsjer te bekijken maar echt beklimmen is niet mogelijk met de kinderen. De helicoptervlucht ziet er geweldig uit (en hadden we ook al getipt gekregen) maar het is te bewolkt dus dat kan vandaag niet. Het regent nog steeds als we het campingterrein oprijden. De camping lijkt volledig uitgehakt in het regenwoud, met steenslag paden en afgebakende plekken. Heel apart dat je tussen de oeroude palmen en tropische bomen en varens in staat. De plek lijkt aardig maar we zien al dat er twee nummers staan en begin van de avond komt een enorme camper pal naast ons staan (gelukkig kunnen we door de regen niet buiten zitten want dat had niet gekund!). Tja, je kunt niet alles hebben. Tegenover ons staat een Nederlands stel met twee kleine kinderen hun uitvouwcamper op te zetten en na wat verlegen maar nieuwsgierig gestaar van de kinderen horen we Bella ze de oren van het hoofd kletsen. Ze hebben twee zoontjes van vier en twee jaar dus dat klikt wel. Het is eind van de middag even droog en ze gaan vol op avontuur in de wildernis. Zij zijn zes maanden op reis dus het is leuk om wat ervaringen uit te wisselen.

We hebben er alle vertrouwen in dat het morgen droog is en dat de zon schijnt en dat we op Bella's verjaardag de helicoptervlucht kunnen maken. Maar het is verschrikkelijk, de volgende ochtend is alles nog steeds even grijs en grauw. We hadden zo graag haar verjaardag in de zon gevierd maar dat gaat helaas niet lukken! Maar HOERA, Bella is jarig en we hebben natuurlijk wel cadeuatjes en ballonnen en slingers. 7 jaar alweer. Storm, de nieuwe buurjongen, komt een mooie tekening brengen en na een hele ochtend in de miezerregen buiten spelen gaan we taart eten in het dorpje met kaarsjes en al! 's Middags besluiten we toch naar de gletsjer te gaan en de wandeling van een uurtje te maken, we willen tenslotte toch iets zien! Onder het mom van een speurtocht trekken we de regenjassen weer aan, gympen aan en petten op en gaan we op pad. Eerst een stukje door een bos en al snel komen we op een steenachtige vlakte met een bulderende rivier aan de zijkant en watervallen links en rechts en zien we in de verte de gletsjer in de mist liggen. Bella heeft er goed de pas in maar Roemer heeft het al snel helemaal gehad; hij moppert aan een stuk door en zegt dat dit toch echt geeeen leuk wandelingetje is. De arme schat, dan is hij weer even heel klein. Bij papa op de schouders valt hij van ellende bijna in slaap! Bella blijft er gelukkig vrolijk onder en we zingen en huppelen gezellig verder. We kunnen tot aan de voet van de gletsjer komen en de blauwwitte ijsmassa is best indrukwekkend van dichtbij. Helemaal als je uit de snuit van de gletsjer een enorme watermassa ziet komen; eigenlijk best logisch agv het temperatuursverschil maar nog steeds indrukwekkend van dichtbij. We draaien om en het wordt godzijdank droog en hebben nu de wind in de rug, wat een verschil! We komen allemaal weer een beetje bij en ook Roemer wordt langzaam weer de oude. 's Avonds eten we in een ander plaatsje en bij het terugrijden schijnt opeens een voorzichtig zonnetje en hebben we de ijdele hoop dat het morgen misschien beter is en dat we dan toch...

We bekijken de eerste reacties op ons weblog, erg leuk om te lezen en natuurlijk de emails en berichtjes voor Bella. Ik typ vrolijk verder want ik wil nu zo snel mogelijk bij zijn. Internet werkt helaas weer niet goed mee en de foto's blijven steken. En tot onze spijt regent het de volgende ochtend heel hard en willen we alleen nog maar weg, weg, weg!. We willen richting Queenstown en dat is nog een aardig eind weg dus we gaan een dagje rijden. 300 km verder regent het nog steeds, we staan nu aan een prachtig meer vlak boven Wanaka op een zgn. vrije camping maar het regent nog steeds...