Bij Motueka slaan we af naar het Zuiden het binnenland in. We willen de Westkant gaan doen en dit is de enige manier om er te komen. Voorlopig is er weinig interessants dus we zien wel waar we uitkomen. Aan het eind van de middag rijden we een grote, gezellige camping op waar we uiteindelijk zelfs drie dagen blijven. De sfeer is goed en het blijkt een waar paradijs voor kinderen, het is een gigantisch terrein midden in de bossen met overal tussen de bomen speelplekken, grote vrachtwagenbanden aan kettingen in hoge bomen als enorme schommels. Er is zelfs een enorme waterglijbaan en een kabelbaan (Flying Fox) en de camping ligt aan een riviertje dat ze hebben uitgediept en waar ze een glijbaan in hebben gezet. Kortom, volop vertier en een win-win; zij spelen en wij lezen! Je kunt zelfs houtblokken kopen die je zelf in kleinere stukken kunt hakken waar je 's avonds een kampvuurtje mee maakt in een vuurkorf gemaakt van een oude wastrommel en een autovelg. Ook de halfpipe skatebaan heeft een grote aantrekkingskracht op de kleintjes want daar wordt alvast geoefend op het toekomstige hangjongere-zijn. Heel grappig om te zien (nu nog). We vermaken ons dus prima en ontmoeten een leuke Nederlandse vrouw die met haar gezin in Christchurch woont en nu op vakantie is. Hun zoontje van vijf spreekt Nederlands en dat is een verademing voor Bella en Roemer want tot nu toe komen we weinig Nederlanders tegen. Grappig om te zien dat die kinderen elkaar direct opzoeken en ons dus ook blijkbaar (af en toe) zat zijn. Er is een leuk lunchtentje in de buurt en verder is er niets te beleven en is het heel rustig want er is zowel geen internet als geen telefoonbereik.