Via een kleine ferry waar de camper ook op kon kwamen we terecht in Russell, een idyllisch plaatsje aan een prachtige baai met alleen maar witte houten huizen met veranda's en leuke restaurantjes. Er was een prachtige camping waar we uiteindelijk 3 dagen hebben gestaan. Alles keurig verzorgd, alleen maar bloemen overal en op loppafstand van het dorp. Die zaterdag dat we aankwamen was het zowaar 's avonds een paar uurtjes droog waardoor we heerlijk buiten hebben kunnen eten in een goed restaurant met uitzich op de baai. Dat was helaas van korte duur want de volgende dag regende het weer. Inmiddels was de camper ook aan het lekken en werden de (slaap)kussens nat en hadden we veel te weinig warme kleren mee, laat staan regenjassen. En maar weer uit eten want ook nog eens binnen koken en eten was echt niet te doen. Alles was klam en vochtig, je werd er helemaal moedeloos van. Wat een ellende, waarom wilden we dit ook alweer? Ach schat, nog maar 49 nachtjes...

De derde dag was het zo goed als droog maar heel mistig en besloten we toch de boottocht te maken waarbij je in elk geval dolfijnen zou zien en daarna tussen alle eilanden en turquoise wateren zou varen. De foto's zagen er natuurlijk geweldig uit en we wisten heus wel dat wij dat niet zo zouden zien, maar we wilden graag iets doen. Vrijwel direct zagen we allemaal dolfijnen, superleuk natuurlijk! Na een tijdje voorzichtig doorvaren meldde de kapitein ons dat het onverantwoord was om tussen de rotsige eilanden door te varen want je zag haast geen hand voor ogen. Helaas, daarmee hielden wij Russell voor gezien en moeten we het met de plaatjes uit de folder doen. En we komen tot de conclusie dat er zo weinig gebeurt in Russell dat je zelfs mensen op straat gaat herkennen. Toch iets te slaperig voor ons stedelingen...